استاد اعظم چینگ های (وگان) درباره اثرات زیان آور گوشت می گویند، قسمت ۱۹- خلاف اصول مذهبی جهانی

در کتاب مقدس، ده فرمان وجود دارد. اولین فرمان اینست "تو نباید بکشی." وقتی هر موجود زنده ای را بکشیم، ما مرتکب قتل شده ایم. تا زمانیکه یک موجود دارای حیات است، آن بعنوان قتل محسوب می شود. در آنجا ذکر نشده است که "انسانها را نکشید"؛ بلکه میگوید "نکشید"، یعنی جان هیچ موجودی را نگیرید. این اولین حکم، در ده فرمان است. به همین نحو، در "آیین بودایی" اولین فرمان، مهمترین فرمان است و آن هم "قتل نکردن" است. به همین ترتیب در "آیین هندو"، اولین فرمان، "قتل نکردن" است. در "آیین جین"، اولین فرمان هم "قتل نکردن" است. در اسلام نیز همینطور است. آیا دینی را سراغ دارید که به مردم نگفته باشد قتل نکنند، یا حتی گفته باشد که قتل بکنند؟ تقریبا تمام ادیان، اولین فرمان خود را "قتل نکردن" تعیین کرده اند. آنها نگفته اند، که «انسانها» را نکشید. آه، متاسفم. تمام آنها می گویند نباید موجودات را بکشیم یا جان آنها را بگیریم.

و در "آیین بودایی"، قانون علت و معلول قطعی و دقیق است. هر چه نسبت به دیگران انجام میدهید، به شکلی یا شکل دیگری به خودتان برمیگردد. نه تنها "آیین بودایی"، مسیحی ها هم همین را میگویند، "آنچه میکاری، همان را درو خواهی کرد." و به هر مذهبی دیگری که با دقت نگاه کنید، قانون "کارما"، قانون علت و معلول را خواهید دید. هر عملی که انجام دهید، به شما باز خواهد گشت. ازاینرو 'کنفوسیوس' ‌گفت، "نکن بر دیگران آنچه مایل نیستی بر خودت انجام شود." برای اینکه او هم قانون علت و معلول را میدانست- یعنی هر آنچه را که انجام میدهید، خوب یا بد، نتیجه اش را میگیرید. بنابراین، حالا اگر هیچ نتیجه بدی را نمی خواهیم، پس باید شروع به انجام کارهای خوب کنیم، تا به یک نتیجه خوب برسیم.

حضرت محمد (ص)، همیشه به مردم می فرمود، گیاهخواری کنند. ما می توانیم شواهدی در هر جای "قرآن" پیدا کنیم. او حتی به پسر عمویش فرمود گوشت نخورد، "علی، لطفا گوشت نخور. حیوانات را نخور زیرا خوی حیوانی در درون تو می آید. آن را نخور. آن را نخور." حتی این را گفت. اما حالا، مردم اینرا نمی پرسند. یک ذهن واقعا صادق می خواهد تا در مورد درست و غلط بودنش سوال کند. شما باید کمی باهوش باشید و کمی وقت بگذارید. مهم نیست چقدر مشغول هستید، شما باید وقت بگذارید تا تعالیم پیامبران گذشته، و اساتید روشن ضمیر گذشته را درک کنید. در غیر اینصورت ما فقط پیروی می کنیم و هیچ چیز نمی دانیم. و در پایان زندگیمان، اگرچه ما یک مسیحی خیلی، خیلی دیندار، یا بودایی دیندار هستیم و حقیقتا می خواستیم 'فطرت بودا' را بشناسیم، و حقیقتا می خواستیم با خدا یکی شویم، اما همه زندگی انسانی مان را به هدر دادیم و کاری انجام ندادیم، و چیزی پیدا نکردیم.

سابقاً در برخی از سخنرانی هایم به این صحبت بودا اشاره کرده بودم. اینجا نوشته شده است. اگر حرف مرا باور نمیکنید، به خانه بروید و صفحه ۱۶۳ سوترای سورانگاما را بخوانید. «این افرادی که گوشت میخورند شاید تا حدی آگاهی کسب کنند یا حتی شاید خلسه را هم تجربه کنند، اما همه آنها راکشاسا های بزرگ اند.» ارواح، ارواح سطح پایین. حتی نه ارواح نیک بهشتی، حتی نه ارواح نیک قلمروی سطح پایین تر حتی به سطح آسورا هم نمیرسد، حتی به سطح آسورا هم نمیرسد، بلکه راکشاسا هستند یعنی ارواح دون پایه. شاید تا حدی قدرت جادویی داشته باشد. «وقتی عقوبت شان پایان یابد، دوباره به ناچار، در دریای رنج آور تولد و مرگ فرو میروند. آنها شاگردان بودا نیستند. چنین افرادی در طی چرخه ابدی، یکدیگر را می کشند و میخورند. چطور چنین افرادی میتوانند به فراتر از سه قلمرو بروند؟» سه قلمرو شامل آسورا، جهان سطح دوم و حتی سوم است. پس از آنکه فراتر از سه جهان بروید، در سطح چهارم میتوانید تا ابد رستگار شوید. یا میتوان گفت که آنها قادر نیستند از سه هستی فراتر روند، یعنی به صورت ارواح گرسنه و یا در جهنم و یا در قالب حیوانات وحشی متولد خواهند شد.

هر مذهبی بشکلی از قانون "کارما" صحبت میکند، یا "هر چه بکارید همان درو می کنید." از طریق علمی، این بعنوان یک اصل فیزیک شرح داده شده است، که می گوید هر عملی موجب یک نتیجه مساوی می شود. بنابراین قانون کارما (عقوبت) و علم یکسان است - یعنی هر کاری که انجام می دهیم به ما برمی گردد. از این دیدگاه، بدیهی است که ما آرزو داریم از کشتار اجتناب شود؛ در غیر اینصورت، ما در عوض آن، "کارما" (عقوبت) کشتار را درو می کنیم. از اینرو همه تعالیم خردمندانه اساتید حال و گذشته فقط عقیده به عشق و مهربانی نسبت به یکدیگر داشتند. "تو نباید قتل کنی" حکم اساسی هر مذهبی است. از اینرو، ما باید کاملا به میراث معنوی شریفمان باز گردیم. فقط این می تواند امنیت و محافظت دائمی و رحمت ملکوتی برای ما به ارمغان آورد که در آن بتوانیم پناه بگیریم.

موضوع این نیست که آیا یک استاد بزرگتر از دیگران است یا کدام استاد بهترین کار را برای ارتقای سیاره مان انجام داده است، بلکه سئوال این است که آیا ما، نوع بشر، تعالیم آنها را پیروی کرده ایم روح حقیقی خرد آنها را دنبال کرده ایم. پس، تعالیم اساتید برای ما، به جا مانده اند. حال، ما باید سعی کنیم تا از بزرگی و عظمت آنها پیروی کنیم.

بیشتر اوقات ما مطالعه می كنیم اما در عمل آنها را به كار نمی گیریم. به عنوان مثال، مسیحیت، انجیل می گوید : "تو نباید قتل كنی" و " نباید در میان كسانی باشی كه گوشت تناول می كنند و شراب می نوشند". نه تنها در میان آنها نباشید، چه برسد به اینکه یکی از آنها بشوید، و مانند گوشتخوارها شوید. اینها نكات بسیار ساده ای هستند، اما فكر می كنم خیلی از ما آنها را نادیده گرفته ایم. و 'بودا' نیز به ما آموخت که گیاهخوار باشیم، هیچ موجودات با ادارکی را ابدا تناول نكنیم، زیرا آنها همگی خویشاوندان و دوستان ما هستند - یعنی همه ما به هم متصل ایم. 'آیین هندو' نیز همان را می آموزد، 'آیین جین' نیز همان را می آموزد: پرهیز از قتل تحت هر شرایطی. تعالیم حضرت محمد (ص): نیز همین است. اگر واقعاً تعالیم آنها را مطالعه كنیم، به این مسئله پی می بریم.

در تمام مذاهب اصلی، اصول مشترکی وجود دارد، مانند این اصول: "با دیگران همان رفتاری را داشته باشید که میخواهید با شما آنطور رفتار شود" و "تو نباید بُکشی" "آهیمسا" به معنای عدم خشونت و غیره... بدیهی است که خوردن هر نوع حیوان، موجودات ذی شعور، در کلیه ی نظام های اصلی عقیدتی و تعالیم مقدس کاملاً ممنوع است. با این حال، بسیاری از فرزندان خداوند، یا معتقدین به مذاهب، از این دستورالعملهای بنیادی پیروی نمیکنند زیرا ما با این تصورات اشتباه گمراه شده ایم که برای سالم ماندن باید جسد حیوانات، ماهی، تخم مرغ و شیر مصرف کنیم. برعکس آن درست است - در مطالعات علمی و بالینی ثابت شده است که مصرف حیوانات باعث ایجاد بیماریهای بیشماری در انسان میشود مانند سرطان، انواع سرطان ها و بیماریهای قلبی، و در نتیجه مرگ زودرس، و رنج بی پایان، قبل از آن. این رنج نه فقط برای بیماران بلکه برای بستگان، دوستان، اعضای خانواده و عزیزانشان میباشد. اکنون زمان آن رسیده که بیدار شویم و این عاداتی که از نظر فیزیکی و معنوی نادرست، ناسالم، بی رحمانه که نهایت قساوت است را تغییر دهیم. رژیم غذایی اصلی ما، همانگونه که در "باغ عدن" بوده، رژیم غذایی وگان است. این رژیم، هم سلامت جسمی و ذهنی و هم سلامت معنوی را ارتقا می بخشد. ما می توانیم شاد زندگی کنیم، زندگی سالم، فقط و فقط با مصرف غذاهای گیاهی.