روحیه حقیقی کریسمس: یک پیام قلبی از استاد اعظم چینگ های (وگان) بخش ۱ از ۲

عشق من تقیدیم به شما، به نام عیسی و به نام خداوند قادر مطلق. دوباره کریسمس است، یک سال دیگر، خیلی سریع گذشت. و چه سالی داشتیم. به هر حال، کریسمس است و باید به یاد بیاوریم که کریسمس به چه معنا است. کریسمس درمورد حضرت عیسی است که همه چیز را برای شاگردانش و برای دنیا فدا کرد.

و از همه مهم تر، شفقت است، عشقی که به تمام شاگردانش منتقل کرد، و به افرادی که در آن زمان به او ایمان داشتند. این چیزیست که باعث میشود حضرت عیسی حتی بعد از هزاران سال در خاطرها باشد، و هر سال به نام او جشن بگیریم.

کاری که عیسی کرد تنها فیزیکی نیست. او نابینایی شاگردانش را، جهل آنها را شفا داد. اینها نابینایی است که بسیاری از ما داریم چون خدای درون را نمیشناسیم. عیسی تنها افراد بسیاری را غذا نداد، نابینایان را به صورت فیزیکی شفا نداد، بلکه همچنین روح شاگردانش را بالا برد و روح مردم آن زمان را، تا بتوانند خدای درون را ببینند. چون او به ما گفته که قلمرو خدا در دسترس است، قلمرو خدا درون شماست. این موضوع دیگری است که نیاز به راهنمایی، و مراقبه مداوم دارد تا بتوان خدا را درک کرد.

امروز فقط اینجا هستم تا به شما روحیه کریسمس را یادآوری کنم. کریسمس فقط درباره خودمان نیست، که یک مهمانی بزرگ داشته باشیم، میلیونها درخت [کریسمس] را قطع کنیم، میلیونها حیوان را بکشیم، بوقلمون ها – حیوانات بیگناه. آنها میخواستند زندگی کنند. میخواستند از زندگی لذت ببرند. آنها هم میخواستند که کریسمس را در قلب شان جشن بگیرند. اما ما زندگی شان را کوتاه کردیم، جان شان را گرفتیم، بدون اینکه لحظه ای در این مورد فکر کنیم. نمیخواهم الان گریه کنم. من درباره این موضوع فکر میکنم. درباره این موضوع فکر کنید. ما مجبور نیستیم بوقلمون ها را بکشیم تا تولد مسیح را جشن بگیریم. او هرگز هیچ محصول حیوانی نخورد. او گیاهخوار بود. او جزو تبار ایسن ها بود، و آنها همیشه گیاهخوار بوده اند. پس، اگر ما تولد مسیح را، کریسمس را، جشن میگیریم، باید تمام اینها را به یاد داشته باشیم. تعالیم او مهم است. اگر میگوییم که از پیروان عیسی هستیم، پس باید اصل تعالیم آن حضرت را به یاد داشته باشیم - که شفقت و عشق، نسبت به تمام موجودات است.

پس، به مناسبت جشن کریسمس، واقعا، و صادقانه برایتان آرزوهای خوب دارم. اما بالاتر از همه، برایتان آرزوی روشن ضمیری دارم. برایتان آرزوی، بیاد آوردن بیشتر از آموزه های عیسی و تمام استادان را دارم. چون این مفهوم واقعی دین است: آموزه های استاد. و ما، پیروان، باید واقعا از آن پیروی کنیم، نه فقط با نوشته ها و نه فقط با خواندن یا ذکر آنها، بلکه با بکار گرفتن آنها، تا دنیایمان بیشتر سزاوار فداکاری عیسی مسیح و فداکاری تمام استادان باشد.